Πάντα μ' αρέσει να περπατώ στη βροχή, έτσι κανένας δεν μπορεί να με δει που κλαίω

Ο Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1889 στο Λονδίνο.

Οι γονείς του, Τσαρλς Τσάπλιν και Χάνα Χάριετ Πέντλιγκχαμ Χιλ, ήταν καλλιτέχνες του Music Hall.

Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός και ένα χρόνο μετά τη γέννηση του Τσάρλι εγκατέλειψε τη σύζυγό του και τα δύο τους παιδιά, τον Τσάρλι και τον μεγαλύτερο αδερφό του, που είχε γεννηθεί εκτός γάμου.

Λίγο αργότερα η μητέρα του εμφάνισε προβλήματα υγείας, εγκατέλειψε την καριέρα της και άρχισε να δουλεύει ως ράφτρα.

Καθώς δεν είχε αρκετά χρήματα και ο πρώην σύζυγός της σπάνια τους βοηθούσε οικονομικά, αναγκάστηκε να ζήσει με τα παιδιά της σε διάφορα διαμερίσματα υπό άθλιες συνθήκες.

Το 1895 μπήκε σε άσυλο φτωχών και τα δύο παιδιά της μεταφέρθηκαν σε ένα σχολείο για ορφανά και εγκατελελειμμένα παιδιά από το οποίο είχαν τις χειρότερες αναμνήσεις.

Τρία χρόνια αργότερα, και αφού η μητέρα τους μπήκε σε άσυλο φρενοβλαβών, ο πατέρας τους ανέλαβε με δικαστική απόφαση την επιμέλειά τους.

Η ζωή όμως του Τσαρλς δεν άλλαξε ουσιαστικά αφού ο πατέρας τους συνέχιζε να πίνει και τα παιδιά μεγάλωναν με την ερωμένη του πατέρα τους που ήταν επίσης αλκοολική.

Αργότερα έζησε ξανά για ένα διάστημα με τη μητέρα του, που βγήκε προσωρινά από το άσυλο, ενώ ο πατέρας του πέθανε σε ηλικία 37 ετών από το αλκοόλ και διάφορες ασθένειες.

Τον Μάιο του 1903 η Χάνα ξαναμπήκε στο άσυλο και ο μικρός Τσάρλι εγκαταστάθηκε με τον αδερφό του σε ένα διαμέρισμα.

Παρ’ όλα τα δύσκολα παιδικά χρόνια του, ο Τσάρλι Τσάπλιν στάθηκε στα πόδια του και στράφηκε στον κινηματογράφο σημειώνοντας παγκόσμιες επιτυχίες.

Βρέθηκε από τα υπόγεια στην κορυφή του κόσμου.

Τον Ιούνιο του 1917 ο Τσάπλιν υπέγραψε με τη First National συμβόλαιο 1.000.000 δολαρίων.

Η συνεργασία με αυτή την εταιρία ξεκίνησε με την ταινία Σκυλίσια ζωή και ακολούθησαν Ο Σαρλό στρατιώτης, η Μέρα πληρωμής και ο Προσκυνητής.

Τον Αύγουστο του 1920 ο Τσάπλιν ολοκλήρωσε το Χαμίνι, την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, που στοίχισε 300.000 δολάρια και είχε μεγάλη επιτυχία σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το 1936 γύρισε τους Μοντέρνους καιρούς, την ταινία στην οποία εμφανίστηκε για τελευταία φορά ως Σαρλό.

Ολόκληρη η ζωή του Τσάπλιν είναι από μόνη της μια διδακτική ιστορία όπου κανένα ξεκίνημα, όσο αντίξοο και εάν είναι, ποτέ δεν αποκλείει μια λαμπρή συνέχεια.