Τα νεύρα μου, τα χάπια μου και ένα εισιτήριο να φύγω. Γιατί έχουμε τάσεις φυγής;

Υπάρχει αυτό το post σε ξένη σελίδα, και τα σχόλια των χρηστών είναι αντίθετα στην παρότρυνση της εικόνας, οι περισσότεροι δείχνουν ικανοποιημένοι από τη ζωή τους και αναρωτιέμαι γιατί θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο.
 

Γιατί κάποιος να μην εκτιμάει τα δεδομένα, γιατί να θέλει ή να χρειάζεται να φύγει ταξίδι σε άγνωστο μέρος χωρίς έννοιες, γιατί να έχει τάσεις φυγής από τη ζωή του.

Γιατί μια σελίδα να παροτρύνει στο άδειασμα της κανονικότητας και γιατί κάποιος να συμφωνεί ότι η ζωή του είναι τέτοια που να θέλει να αποδράσει από αυτήν;

Και στο κάτω κάτω αν είναι τόσο χλωμή η πραγματικότητά του γιατί δεν κάνει κινήσεις, ενδιαφέροντα, στόχους, που θα την ολοκληρώσουν;

Μήπως πραγματικά δεν εκτιμάει ότι θεωρεί δεδομένο;

Μήπως ότι και να έχει δεν θα είναι ποτέ αρκετό;
 

Διαβάστε την απάντηση του Ελύτη στα παραπάνω ερωτήματα, στο ωραιότερο κείμενο που γράφθηκε ποτέ στη γλώσσα μας.